Γιατί τα φτιάχνουμε με δεσμευμένους.

Η τάση των δύο φύλων να κάνουν σχέσεις με άτομα που βρίσκονται ήδη σε σχέση με άλλον, οφείλεται κυρίως στον αυξημένο βαθμό συναισθηματικής ανασφάλειας που έχουν. Θέλουν να βεβαιωθούν ότι ο δεσμευμένος εραστής, τους θέλει και τους επιλέγει στ αλήθεια, αφού τους προτιμάει από κάποιον που είχε επιλέξει σοβαρά πιο πριν, τον τωρινό δηλ. σύντροφο του.

Όταν βεβαιωθούν πώς ο δεσμευμένος τους θέλει αληθινά και ιδιαίτερα, κάνοντας μάλιστα διάφορες θυσίες γι αυτούς, τότε ο έρωτας αυτός καλύπτει μέσα τους την συναισθηματική τους ανασφάλεια. Στην συνέχεια, αν τύχει ο δεσμευμένος να βρει και νέο, τρίτο σύντροφο, τότε τα άτομα που μπήκαν στην σχέση με δεσμευμένο διαψεύδονται και καταθλίβονται έντονα από το γεγονός αυτό, που το θεωρούν μεγάλη προδοσία.

Αν, ακόμα περισσότερο, διαπιστώσουν ότι ο άλλος διατηρεί από πριν κρυφά άλλη σχέση, την οποία δεν γνώριζαν, τότε η συναισθηματική τους ασφάλεια καταρρέει αναδρομικά και μαζί με αυτήν μπορεί να καταρρεύσει και η υγεία τους

Και στις δύο περιπτώσεις αυτό που πάσχει είναι η αυτοεικόνα εκείνου που πειραματίζεται και αναζητεί με εξειδικευμένους και «μοναδικούς» τρόπους να βεβαιωθεί ότι αξίζει να τον αγαπούν και να τον θέλουν οι άλλοι.

Όταν δε συμβεί «προδοσία» του άλλου, μπορεί να επιφέρει εκτός από καταθλιπτική διάθεση που φτάνει και μέχρι την αυτοκαταστροφή, να δημιουργήσει ολοκληρωτική απέχθεια  προς τον εραστη, άν δεν επιδιώξει να εκδικηθεί “εκείνον, στον οποίο είχε στηρίξει όλες τις προσδοκίες του/της” αλλά προδόθηκε.

Εγώ θυσίασα τα πάντα για να σ έχω και με πρόδωσες.