(διάκριση ατομιστικών – κοινωνιστικών αρχείων του νού)
Η αγάπη από συστημικής απόψεως, είναι παροχικός θετικός δεσμός. Έτσι δεν διαταράσσεται αν γίνουν νέοι δεσμοί αγάπης και προς πρόσωπα εκτός απο αυτά που ήδη αγαπιούνται.
Ο έρωτας αντίθετα, επειδή στηρίζεται σε πολλά ατομιστικά προγράμματα, είναι εξαρτησιακός «κεντρομόλος» δεσμός που διαταράσσεται και μπορεί να καταστραφεί από την διεύρυνση του κύκλου των ερωτικών συντρόφων πέραν του ενός.
Παράδοξα, η εναλλακτική σεξουαλική συνάφεια που είναι ζωική και αντανακλαστική διαδικασία (άρα ατομιστική κατά βάση), μπορεί τόσο να σπάσει και τα ισχυρότερα ερωτικά δεσμά όσο και να τα αφήσει όπως είναι.
Η διάρρηξη της σχέσης συμβαίνει επειδή η σεξουαλική ένωση μπορεί να δημιουργήσει τόσο αιώνιο βιολογικό δεσμό δύο ατόμων μέσο της σύλληψης και της ένωσης των δύο DNA, όσο και συναισθηματικό δεσμό που ως γνωστόν είναι ευμετάβολος και ευαίσθητος στις προδοσίες.
Έτσι, αν διαπιστωθεί από τον ήδη σύντροφο ότι υπάρχει και δυνατό συναίσθημα του άλλου με κάποιο τρίτο πρόσωπο, τότε εξουδετερώνεται οριστικά το θετικό συναισθηματικό ενδιαφέρον του απέναντι στον άπιστο. Και γίνεται αρνητικό συναίσθημα, φόβου, ενοχής, ανασφάλειας, θυμού, μίσους.
Η διατήρηση παράδοξα της σχέσης στην απλή σεξουαλική απιστία συμβαίνει διότι τις περισσότερες φορές η γνωστή σεξουαλική απιστία δεν βιώνεται από τον απατημένο με έντονο και σοκαριστικό τρόπο (συνήθως δεν γίνεται μπροστά του) και δεν αλλάζει σημαντικά την συναισθηματική κατάσταση με αυτόν.
(νόμιζα οι δύο μας όμορφα θα ζήσουμε, όμως δεν περίμενα έτσι να ….κολλήσουμε)
Άρα το καθοριστικό κριτήριο και στήριγμα των δεσμών στα συναισθηματικά και έλλογα όντα όπως οι άνθρωποι, είναι τα συναισθήματα και οι σκέψεις και όχι καθαυτές οι ζωικές λειτουργίες. Ανάλογα δε με το πόσο ατομιστικό ή αλτρουιστικό είναι το συναίσθημα και η σκέψη που διαθέτει το κάθε άτομο, ανάλογα αυτό αντιδρά και στους δεσμούς του.
Αντίθετα, στην καθαρά ζωική διαδικασία της σεξουαλικής πράξης, στο άτομο λειτουργεί μόνο ο ζωικός, σωματικός εγωισμός. Τότε ο δεσμός με σύντροφο κρίνεται εντελώς ατομιστικά και όταν το σώμα θεωρεί ζωτικής σημασίας για τον εαυτό του τον παρτενέρ του, τότε δεν επιτρέπει την «μετακίνηση» του σε άλλον.
Μόνο στα άτομα που έχουν κατάλληλα εκπαιδευμένη αντίληψη και στάση απέναντι στα πράγματα, είναι δυνατόν να μην έχει αρνητική επίδραση στο δεσμό τους η εναλλακτική σεξουαλική συμπεριφορά του συντρόφου. Τότε αυτά τα άτομα μπορούν να την κατανοήσουν και να την αντιμετωπίσουν συγκαταβατικά ή να την εκτιμήσουν και ως….. «συμφέρουσα».
«-Με πείραξε που μου το κράτησες κρυφό..»
«-Εμένα με πείραξε που του έδωσες να φοράει τις πυτζάμες μου.»